Documentaire Children of Al-Andalus in Filmhuis Alkmaar

De documentaire (een productie van Stichting Marmoucha en Bridge2Connect) vertolkt drie Andalusiërs (joden en moslims) uit het boek. Vijfhonderd jaar na de gedwongen vertrek van hun voorouders uit het middeleeuwse rijk Al-Andalus zijn zij nog steeds trots op hun gedeelde achtergrond en koesteren zij hun geschiedenis.

Andalusische Marokkanen
De Nederlandse vrienden Hicham Ghalbane (fotografie) en Rick Leeuwestein (verhalen) gingen de afgelopen jaren in Marokko op zoek naar afstammelingen van joden en moslims uit het middeleeuwse rijk Al-Andalus. Ze fotografeerden, filmden en interviewden meer dan veertig Andalusische Marokkanen van nu die vertellen over de sterke band die ze nog steeds voelen met het legendarische rijk. Het zijn verhalen over trots en verlangen, over thuishoren en zich thuis voelen, en over tradities en samenleven.

Verdreven
In de middeleeuwen ligt op het Iberisch Schiereiland (nu Spanje en Portugal) het welvarende islamitische rijk Al-Andalus. Achthonderd jaar lang leven moslims, joden en christenen ernaast en met elkaar. In 1492 komt daar een definitief einde aan als christelijke legers de stad Granada, het laatste moslimbolwerk, veroveren. De nieuwe machthebbers verplichten joden en moslims die zich niet willen bekeren tot het christendom hun thuisland te verlaten. Zo verdwijnt de unieke mix van culturen die eeuwenlang vorm heeft gegeven aan het bloeiende rijk, grotendeels het gebied dat joden en moslims Andalusië (sefarad) noemen.

Na 500 jaar nog steeds heimwee
Veel Andalusische moslims en Sefardische joden vluchten naar Marokko. Hun verre nakomelingen daar voelen zich vaak nog sterk verbonden met hun Iberische wortels. Ze bewaken oude gebruiken en bewaren doorgegeven herinneringen. Tegelijkertijd zijn ze thuis in Marokko, het land waar hun voorouders een nieuw leven zijn begonnen.