Tarab

Speeldata:

Geen voorstellingen beschikbaar.

In verrassende programma’s combineren we nieuwe muziek met muziek uit 11 eeuwen muziekgeschiedenis. Het Marmoucha Collective gaat de sfeer van Tarab herscheppen in moderne composities en arrangementen; de Tarab wordt vertaald naar een hedendaagse geluid.

Tarab is een Arabische term voor een verandering in stemming of emotie door het luisteren van muziek. Het begrip ‘Tarab’ neemt in de Arabische muziek een belangrijke plaats in. Het beschrijft hoe je als luisteraar door de muziek een sentiment ontwikkelt, zoals vreugde, verdriet of verwondering. Tarab is een centraal onderdeel van de muziekbeleving in de diverse Arabische-muziekstromingen.

De precieze betekenis van tarab verschilt in de diverse Arabische-muziekstromingen. In religieuze Soefimuziek is tarab “het ervaren van God”, en wordt het ook wajd genoemd. Het begrip kan duiden op een staat van extase of trance, en in sommige gevallen wordt hiermee verwezen naar muziekrepertoire van voor de Eerste Wereldoorlog, uit Egypte en Oost-Mediterrane landen.

De musicoloog Guillaume Andre Villoteau (1759-19839) was een van de eerste westerlingen die onderzoek deed naar Arabische muziek. In opdracht van Napoleon vertrok hij als – onderdeel van een wetenschappelijke missie – naar Egypte. Daar aangekomen zag hij dat muziek een ingrijpende emotionele impact had op luisteraars.

De auteur Ahmad Faris Al-Shidyaq (1805-1887) zag hoe de toenmalige westerse muziekpraktijk zich afspeelde rondom bladmuziek en harmonieleer, terwijl de Arabische muziek meer flexibel was.’Westerse muziek’, schreef hij daarom, ‘richt zich op het representeren van beelden, ideeën en verhalen, terwijl Arabische muziek rauwe emotie uit het publiek haalt’.

Tegenwoordig vinden sommige auteurs en musici dat iedere muziek zijn ‘eigen, andersoortige ’tarab heeft, en dat zo’n emotionele perceptie van muziek sterk samenhangt met andere culturele invloeden.

Bron: A.J. Racy (2003) Making Music in the Arab World: The culture and Artistry of Tarab